
Η αλληλουχία των γεγονότων, όπως αυτά γνωστοποιήθηκαν, που οδήγησε στο θάνατο του 29χρονου -και την ενδεχόμενη σοβαρή κατάσταση κι άλλων ανθρώπων, μεταξύ αυτών μίας 13χρονης- αναδεικνύει μια κακουργηματική απάθεια από μέρος της ελληνικής πολιτείας και των αρμόδιων φορέων. Δεν πρόκειται απλώς για γαργαντουϊκή έλλειψη ενσυναίσθησης, αλλά και για μία βαρεμάρα που απαντάται μόνο σε ένα χαλασμένο τηλέφωνο ευθυνών, οι οποίες είναι καλύτερο, σε ό,τι αφορά το συλλογικό θυμικό, να διαμοιράζονται παρά να συμπυκνώνονται. Ο διαμοιρασμός κάνει το φταίχτη αδύνατο να βρεθεί, ενώ η εγγενής αδιαφορία δημιουργεί ένα δεδικασμένο σε ό,τι αφορά τις συνέπειες της κωλυσιεργείας. Αν φταίνε, φερ’ ειπείν, 100 νοματαίοι και (δεν) έχουν κάνει το ίδιο πράγμα, τότε είναι από πολύ δύσκολο έως αδύνατον να καθαιρεθεί ένας, αφού όλοι (δεν) έκαναν το ίδιο πράγμα, και φυσικά όλοι.
Αυτό λειτουργεί, έως ότου να σταματήσει να λειτουργεί. Η έλλειψη οποιασδήποτε ενσυναίσθησης ως συνειδητή επιλογή είναι μια πρακτική καθ’ ολοκληρία εγκληματική, ακόμα κι αν είναι θεμιτή. Αρκεί να γίνει κατανοητό ότι σχεδόν όλες οι πληροφορίες από την κάθοδο των Κροατών ήταν γνωστές μέρες πριν και ουδέν έγινε. Μοιάζει τρομακτικό μόνο και μόνο να αναλογιστεί κάποιος πως αρκούσε ένας αστυνομικός σε άδεια ώστε να «λαγκάρει» όλο το σύστημα και να μην αντιδράσει κάποιος κάπου. Οι επτά της ΕΛΑΣ, που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, μοιάζουν με μια ιστορία που κατά κόρον επαναλαμβάνεται, είναι Κάποιοι, αλλά όχι Εκείνοι. Είναι απλώς τα πρόσωπα απρόσωπα που δημιουργούν το ελάχιστο περί δικαίου αίσθημα, αλλά που αρκείται μόνο στην επιφάνεια, επειδή είναι φταίχτες δεύτερης και τρίτης διαλογής και η ποινή τους δεν έχει οποιαδήποτε σημειολογία.
Εδώ ο λόγος γίνεται για σκανδαλώδη αδιαφορία από όλους: από την Αστυνομία, που γνώριζε δύο μέρες πριν για την κάθοδο των Κροατών, αφού είχε στα χέρια της μια έκθεση 27 σελίδων από την Αστυνομία Αθλητικής Βίας, και την πολιτεία, που με τόσο κομπασμό για τα σύνορα και πόσο καλά είναι φυλαγμένα άφησε να περάσουν 200 (άλλοι λένε 250) νοματαίοι, φασίστες και ακροδεξιοί, αφού οι «Bad Blue Boys», δηλαδή οι Ultras της Ντινάμο Ζάγκρεμπ, είναι τα νόθα του δοσίλογου του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, Άντε Πάβελιτς, αλλά και του Φράνιο Τούντμαν, του Κροάτη πολιτικού που βγήκε μέσα από την αντίδραση και τα φυτοζωισμένα παράσιτα και έγινε ένα από τα πρόσωπα του εμφύλιου πολέμου στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, δεν έκρυψαν ότι είναι λάτρεις του Χίτλερ και του Μουσολίνι, αλλά και από το οπαδικό κίνημα, τόσο εκείνους τους «αδελφοποιημένους» που φιλοξένησαν τους εν δυνάμει δολοφόνους, οι οποίοι βρίσκονται σε θανάσιμη αποστολή, όσο και εκείνους της ΑΕΚ που γνώριζαν την πληροφορία πολλές ώρες πριν την επίθεση. Επίσης, οι δημοσιογράφοι που γνώριζαν αλλά δεν έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου, δεν άφησαν έστω να εννοηθεί πως πρόκειται να γίνουν μπάχαλα στη Νέα Φιλαδέλφεια, έχουν το δικό τους μεγάλο μερίδιο ευθύνης.
Οι οπαδοί της Ντινάμο, παραταγμένοι και αρματωμένοι, περίμεναν συρμό τρένου και δεν υπήρχε οποιαδήποτε περιφρούρηση. Η πορεία τους δεν διακόπηκε σε κάποιο σημείο, ουδεμία όχληση υπήρξε. Πήγαν στον προορισμό τους λες και ήταν παιδιά που πάνε σε πενθήμερη.
Betshop καθημερινοί αγώνες στοιχήματος και καζίνο εμπειρία
Το νομοτελειακό, βέβαια, έφερε άπαντες προ των ευθυνών τους. Ελληνικό ποδόσφαιρο έπρεπε να μην παίζεται από τον τελικό του Κυπέλλου το 2017, όταν οι οπαδοί της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ ξυλοκοπούνταν σε γέφυρες, ακόμα και εντός του Πανθεσσαλικού. Αλλά τότε δεν υπήρχε λόγος αφού… δεν πέθανε και κανείς. Το ελληνικό ποδόσφαιρο πρέπει να μπει στον πάγο, διότι η ασυδοσία και η προστυχιά του είναι ένα δείγμα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν θα ζητούσε βέβαια ποτέ κάποιος από μια μικρή και εξαρτημένη χώρα να λειτουργεί ιδανικά, η ζαβολιά είναι το βαλκανικό στοιχείο και η ξενομανία, το δυτικό. Αλλά είναι ξεφτιλίκι και το απόλυτο κακούργημα οι φορείς να ρίχνουν νόμισμα και να αποφασίζουν να μην ενεργήσουν σε επεισόδια που ξέρουν ότι θα γίνουν.
Novibet: Δίνει το 100% στους παίκτες της!
Τώρα τους έπιασε η πρεμούρα, που θα σκάσουν οι «αδελφοποιημένοι» της ΑΕΚ οπαδοί των Μαρσέιγ και Λιβόρνο στην Αθήνα, ζητώντας την αιματηρή εκδίκησή τους. Διακόσια άτομα κυκλοφορούσαν μαζί στην Αθήνα, χωρίς να τα πειράξει οποιοσδήποτε, και έπρεπε να πεθάνει κάποιος για να ανάψει το φως και να ληφθούν τα στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας προκειμένου να μη γίνει η πρωτεύουσα αυγουστιάτικο άντρο χουλιγκάνων και τρομοκρατικών επιχειρήσεων.
Αλλά… μαντέψτε: έγινε. Και αυτή η ανυπαρξία των ανθρώπινων στοιχειωδών δημιουργεί την επιθυμία να κατασταθούν στοιχειωμένες οι νύχτες και γαρίδες οι αμφιβληστροειδείς εκείνων που θα μπορούσαν να κάνουν κάτι, αλλά δεν έκαναν επειδή… δεν θα πεθάνει και κανείς.
Ο Μάντης